Reisverslag dag 4

Ow wat een avontuur vandaag, ik vond het prachtig. Maar laten we jullie nu niet verder in spanning houden over de tocht vandaag. Het plan was vandaag om via een cross country route naar de kerstman toe te rijden, en dan door naar de overnachtingslocatie. Maar zoals al een paar keer aangekondigd, alles liep anders.

Bij het ontbijt vroeg Willard van de crew of hij vandaag mee mocht rijden tijdens de cross-country, en natuurlijk vonden we dat een goed idee. We starten en zijn wat eerder dan gepland bij de kruising naar de landweg. Daar halen we wat spullen uit de auto om een zitplek te maken, en die stoppen we in de wagen van de crew. Die spullen zien we hopelijk nog terug vandaag.

Willard stapt en en daar gaan we, linksaf de landweg op. Helemaal wit, een spoor voor ons en rustig doorrijden.

Deze weg moeten we 14 kilometer volgen tot de T-splitsing. Voorlopig rijden we heerlijk, gang is alles. Na een kilometertje worden de sporen dieper, en fors dieper

De snelheid wordt minder en minder, helaas we lopen vast in de sneeuw. Maar niet getreurt, we hebben kettingen.

En blij dat ik ben dat we geoefend hebben even die om te leggen. Binnen een kwartiertje liggen ze er allebij om.

En we blazen weer verder, na een kort duwtje van mijn moeder en Willard zijn we uit het kuiltje en weer op gang. We hebben zeker al twee kilometer afgelegd. Nog maar een eindje te gaan. We hebben gelukkig lol in de auto, die van binnen lekker warm is. Dan zien we voor ons iets onheilspellends opdoemen.

Het busje is van de weg geraakt. Met mankracht krijgen we de bus de weg niet op, gelukkig heeft een van de wagens in het treintje een lier en daarmee krijgen we de bus de weg op. Duurde ongeveer een uurtje, maar helemaal top iedereen heeft de moet erin verder.

In een treintje gaat het verder, dit kost wel tijd de gemiddelde snelheid is gedaald tot 10km per uur door de vertraging van het busje. Wij staan zelf helaas stil op de helling omhoog, dat is een lesje voor de volgende keer. Maar wederom met hulp van de passagiers komen we los. Ik stop niet meer op de helling, maar rij door naar de top. Dan even wachten tot er omhoog geklommen is, want er moet een flink eind gelopen worden.

We komen in een treintje terecht, en dan zie ik een heuveltje komen. Ik neem afstand en we laten even een gat vallen. Dan kan ik vaart maken en haal ik het zonder problemen omhoog op de berg. Boven op de berg zien we het volgende probleem

Er staat een auto volledig in naast de weg. Gelukkig hebben de inzittenden niks en lijkt de auto wel heel te zijn. Maarja die kunnen we niet laten staan, dit is even ingewikkelder dan daarnet oplossen. Maar met vereende krachten, de lier, en grote dennenboom en we krijgen de auto naar ruim een uur proberen uit de greppel, en we moeten nog 10 kilometer rijden. Deze cross-country route begint meer een off-road tour te lijken.

Inmiddels zijn de laatst vertrokkenen aangesloten, een Defender en twee Volvo’s. Maar het kost tijd, elke keer scheppen en klein stukje rijden.

En de ene, na de andere wagen komt vast te staan of in de greppel terecht.

Maar ons kleine racemonstertje blijft rijden, oke de sporen zijn gigantisch diep en af en toe loopt hij aan de grond vast. Maar dat is een kwestie van even uitstappen, duwen en we kunnen weer verder. We rijden regelmatig wel schuin, een bandje in het spoor, en eentje op de sneeuw.

We komen na 5 uur aan bij de T-splitsing, hier kiezen we allemaal ervoor om de cross-country niet te vervolgen. De rest van de route is namelijk nog 50 kilometer, het begint donker te worden. De kettingen gaan er bij iedereen af en via de B-wegen gaan we verder naar de kerstman en richting de poolcirkel.

De kerstman woont natuurlijk boven de poolcirkel en ook daar moeten fotos van gemaakt natuurlijk worden, nog nooit ben ik zo noordelijk geweest in Europa.

En boven de poolcirkel betekend een hoge kans op Noorderlicht. Ben benieuwd of we het tegenkomen om onze rit naar het hotel, dat is nog een kleine 2,5 uur rijden. Een gezellige tocht, samen met de teams de Beslagkom, Webasto en Snowpatrol. een half uur voordat we aankomen zien we iets aan de hemel schitteren, het lijkt wel een wolk met een beetje een groene gloed. In het hotel komen we erachter dat dit al het Noorderlicht is. Hopen dat we het deze week nog vaker gaan zien.

Route

De leidse vrijwilligersprijs

Dinsdag 26 november tijdens de lunch werd ik gebeld, ik liep die dag in Rotterdam met een teamdag. Mij werd verteld dat ik een van de genomineerde was van de Leidse Vrijwiligersprijs. Wow wat een eer, ik kan het bijna niet bevatten. Maar we gaan verder met werk, dus ik vraag of ik later mag terugbellen. Zo gezegd, zo gedaan. En ik wordt uitgenodigd om die zaterdag een interview te geven om mij beter te leren kennen in de Leidse Lente.

De zaterdagochtend breekt aan, eerst maar even naar de kappen. Ik moet er wel een beetje netjes uitzien voor het interview, en de kappersbeurt is hoognodig. Bij de kapper lees ik een beetje over de vrijwilligersprijs, en valt mijn oog op de datum van uitreiking. 11 december, uhoh, dat wordt een issue. Dat moet ik even aankaarten tijdens het interview.

Ik krijg een kopje koffie en tijd voor het interview. Een supergaaf gesprek met twee juryleden die mij vooral beter willen kennen, het ging over vanalles. Maar vooral over mij als persoon. Dan snij ik aan dat ik er niet ben op 11 december, oei. Dat is even schrikken.

Maar waarom ben je er dan niet? Ik leg uit dat ik mee doe voor stichting het vergeten kind en voor stichting jeugddorp met de Noordkaap Challenge. En ik geld ophaal door het doen van allerlei uitdagende oplossingen, zoals een uur rijden met de ramen open, sneeuwpop maken, wakduiken in een ijsmeer, sneeuwengelen maken enzovoorts. Begripvol wordt er gereageerd op het probleem, maar we komen tot een passende oplossing, ik zorg dat ik vertegenwoordigd ben.

Dagplanning

UPDATE!

vertrek naar Noordkaap, vanwege slecht weer is het onzeker of konvooi Noordkaap morgen vertrekt, update konvooi morgen 10:00 per sms. Door slecht weer ook wegen fjorden extreem glad, kans groot dat later in ochtend 100km voor Honningsvag tijdelijk een roadblock wordt opgezet, omzeil blokkade niet, te gevaarlijk en strafbaar.

Zorg dat je warme kleding in handbereik (achterbank) hebt mocht je vast komen te staan. tanken doe je morgen op weg naar Noordkaap in Inari.

Dagplanning dag 5

Doordat het gisteren allemaal wat anders liep dan verwacht is de dagplanning ook wat later.

Vandaag rijden we van Yllas naar Inarie, en dat doen we via een tussenstop op de koudst gemeten plek ooit in Europa, in Pokka. Een ritje van ongeveer 320 kilometer, over goed gebaande wegen. We starten de dag bij -8 en verwachten naar -25 toe te rijden. Vandaag ook de laatste dag dat we de zon zien. En die zonsopgang kunnen we natuurlijk jullie niet onthouden.

Reisverslag dag 3

Helsinki
De wekker gaat om een schappelijke tijd, 08:45 Finse tijd, zodat we ruim de tijd hebben om op te staan. Aan te kleden en ons naar het ontbijtbuffet kunnen begeven. Dat tot 10:00 geserveerd wordt. We ruimen gelijk onze spullen op, zodat we die straks alleen in de auto hoeven te zetten.

Zonsopgang gezien vanaf de Gabriella

Tijdens het ontbijt nadert onze schip de baai waarin hij aanlegt om te laden en te lossen. Maar wanneer ik zo uit het raam kijk begin ik mij enigszins zorgen te maken of we wel tussen de kliffen passen, maar de kapitein zal het wel beter weten.

Ontbijt op, in de haven, tijd om de auto weer in te ruimen, maar eerst een sanitaire stop. Die duurt wat lang en Maya is alvast begonnen met haar spullen in de auto te zetten, ik volg wat later en doe hetzelfde. Alles staat, en we zijn er klaar voor, de dag start in zijn achteruit, schuin de helling af en dan vooruit de boot uit. Nog even verkeerd rijden, en een blokje om en we zijn inmiddels van het haventerrein af. Tijd om te tanken, want we zijn gisteren met een vrijwel lege tank de boot op gereden.

We missen het tankstation, maar gelukkig is er nog een tweede kans afrit en die nmen we dan maar. Met een volle tank gaan we dan eindelijk op weg naar Taivalkoski, de camping waar we vannacht slapen. Een lange maar mooie rit, waar het landschap veranderd van een nog redelijk groen zeeklimaat, naar ene prachtig wit landklimaat. De snelheid wordt ook steeds lager hoe noordelijker we komen, waar we begonnen met 120, ishet halverwege nog maar 100, en in Lapland zelfs nog maar 80 de meeste stukken. En die 80 is soms nogal optimistisch door de staat van de wegen. Er zijn wat sporen en daar moet je in rijden.

De tankstations zijn hier vaak verbasterd tot echt dorpscentrum. Ze hebben een grote supermarkt, koffie tentje, subway, dinerzaakje, iets voor de kinderen, en wat technische spullen. En owja, ze verkopen er ook brandstof. Daar hebben we deze gave trekker gespot, helaas reed hij niet meer.

Na onze koffiepauze en tankbeurt rijden we door naar de camping. We missen de afslag, deze is nogal abrupt namelijk. En terwijl wij wachten zien we dat ook diverse andere teams vol in de ankers gaan en de afslag missen. Wij hebben het geluk dat we geen straatje hoeven te keren maar gelijk de bocht maken naar de camping. We parkeren de auto, melden ons aan en nemen wat te eten. Mij is nog niet helemaal duidelijk wat ik gegeten heb, maar het was iig lekker, gezond en voedzaam. Dus helemaal prima.

De tenten zijn opgezet, en er klaar voor. Maar wij slapen vannacht in een echte hut. Deze delen we met Jaap en Ad van team Jaap en Ad. Twee echte vroege vogels, de wekker stond al om half 6 de volgende ochtend.

Om de dag af te sluiten en wat nader tot elkaar te komen, beter te leren kennen, wordt er een prachtig binnenkampvuur aangestoken. Nee, dat is geen open haard, maar dit was een echt groot kampvuur, tenminste zo eindigde het aan het einde van de avond.

Een sneak preview van dag 4, dag 4 begint met een cross country tour. Morgen, dinsdag, in de loop van de ochtend komt de update van dag 4.

Statistieken
Verbruik 1 liter per 20,5 kilometer
de rest volgt later, eerst even een dutje doen.

Korte update

Vandaag verloopt allemaal wat anders dan de planning. Eenieder die ons op de tracker gevolgt heeft weet dat we vanochtend over een stuk van 14 kilometer bijna 5 uur gedaan hebben Wij houden ons prima staande en zijn nu op weg naar de kerstman om het met hem over de vergeten kinderen te hebben. En daarna richting de overnachtingsplek. Alvast een klein voorproefje van de update over vandaag. De updates komen later vandaag.

Reisverslag dag 2

Zoals in de dagplanning aangegeven is vandaag een dag onder tijdsdruk, we mogen de boot niet missen. De wekker gaat dus weer vroeg, even douchen en dan tijd voor ontbijt.

Een prima ontbijt in de Moxy en een beetje bijkletsen met de teams.

Na het ontbijt, de check-out en naar de auto. Eerste de auto even maken met een rolletje ducktape, niks ernstigs gelukkig. Een van de kabeltjes voor de extra verlichting hangt los boven het gaspedaal, met een stuckje ducktape is het gefixt en we vertrekken richting Zweden. Mijn moeder trapt de dag af, want ik ben gisteren geëindigd.

Kopenhagen uit rijden we de Drogdentunnel in naar Zweden, deze tunnel gaat over in de Oresund brug. De grootste overspanning van deze tuibrug is 490 meter. De hoogste pyloon is 204 meter. Naar schatting weegt de brug in totaal 82 miljoen kilogram. De maximale hoogte van het wegdek is 57 meter. De gehele verbinding over de Sont bestaat uit een dubbeldeksbrug (autosnelweg boven, spoorweg beneden) van bijna 8 kilometer lang aan Zweedse kant; het kunstmatige eilandjePeberholm (“Pepereiland”, zo genoemd als toespeling op het naburige natuurlijk gevormde Saltholm, “Zouteiland”) met een lengte van 4 kilometer waar snelweg en spoorweg naast elkaar komen te liggen; en een 4 kilometer lange tunnel, de Drogdentunnel aan Deense kant. 

De Oresund af zijn we in Zweden aangekomen, dat betekend duanecontrole. De Zweedse duanebeamte heeft duidelijk een beetje last van een ochtendhumeur, een kort hej, paspoort en we snappen wat ze bedoelt.

Maarja, dat is even zoeken, want we waren natuurlijk niet voorbereid. Gelukkig ontdooit de dame van het gestuntel van ons, maar ze ruikt onraad. Toch maar even laten blazen door de bestuurder, en dat is niet aan dovemans oren gericht.

Blazen is best een avontuur, in haar beste engels legt de duanier uit hoe het werkt, blazen tot de piep stopt, Maya neemt een teug adem, begint met blazen hoort de piep, en stopt. Ai, dat is niet tof, gelijk ene stuk meer terug in haar ochtendhumeur een snauw. En nog een keer proberen, nu wel tot hij stopt, en dan nog even doorblazen voor de zekerheid. De machine denkt en denkt en elke minuut lijkt een eeuwigheid te duren, en dan verschijnt de verlossende P van Passeren. En we rijden verder.

Maar voordat we de snelweg weer oprijden, toch maar even dat raam dichtdraaien. En dat gaat niet zoals verwacht. Draaien aan die hendel, maar het raam verroert geen enkel stuk. Met enige handmatige ondersteuning duwen we het raam omhoog en we vervolgen onze weg naar Stockholm, de route gaat langs Malmo.

10:30
Tijd voor een pitstop, even een kopje koffie halen, en een toiletbezoekje. Gelijk maar even tanken. 11 litertjes erbij en hij zit vol. Daar komen we de crewwagens tegen en die willen ons graag volgen vandaag. Supertof, en daar zeggen we geen nee tegen natuurlijk. Die beelden hebben jullie tegoed van ons. Betekend wel dat ik een deel van deze rit niet in de AX kan zitten, maar even plaatsneem in de crew wagen.

Bij de volgende stop stap ik weer in en neem ik het stuur over, en we rijden verder richting Stockhom, er worden nog wat beelden gemaakt van buiten de auto. En de crew trapt hem op zijn staart en verdwijnt aan de horizon.

Maar ook wij rijden door, want al die camerabeelden maken kost toch tijd. En het uur speling is teruggelopen naar 30 minuten, en we moeten nog 400 kilometer, dus vanalles kan er nog gebeuren. Maar dat levert wel beelden op van andere teams die ons voorbij zien zoeven.

We rijden stockholm in en we staan direct in de file. De boot halen wordt nog spannend.
Van de ene file trouwens naar de andere file, en file in een tunnel is niet super relaxed.

Gelukkig halen we de boot ruim, we hebben zelfs een kwartier speling. Inchecken, auto in het ruim, verdwalen aan boord op zoek naar de hut. We slapen blijkbaar zo laag mogelijk in het schip, zelfs onder de auto’s en vrachtwagens, maar wel boven de machinekamer.

De belangrijkste dekken voor vanavond, eten.

Hapje, met de boys van het rooftopteam, die vertellen tijdens het diner dat ze vanaf Finland op de auto slapen. Wij sluiten de dag af met een drankje en vroeg naar bed vandaag. In de hut zijn we zo vertrokken met het heerlijke gedeins van de boot en de fijne monotome bron van de vier Pielstick 12 PC2 6V-400E diesel motoren met een gecombineerd vermogen van 31.890pk (evenveel als 638 Citroen AXen)

Ciao Stockholm, morgenochtend starten we in Helsinki (Finland)

BERICHT

GEPLAATST OP8 DECEMBER 2019BEWERK”DAGPLANNING 8 DECEMBER”

Dagplanning 8 december

10:30 aankomst in Helsinki met de Ferry
Nog even veel kilometers maken en naar het binnenland van Finland rijden. Het doel is te rijden vandaag naar Taivalkoski. Maar het wordt ook echt winter is de huidige verwachting. We hopen aan te komen in een wit Helsinki. En misschien moeten de sneeuwkettingen er onderweg al onder, maar dat zien we dan wel.

GEPLAATST OP7 DECEMBER 2019BEWERK”REISVERSLAG DAG 1″

Reisverslag dag 1

Inmiddels rijden we nu bijna bij Hamburg, en daar is het een beetje chaos op de weg. En chaos resulteert in Stau. Dus ja, daar sta je dan met je goede gedrag, drie rijen dik op de snelweg, stil te staan. Dat is een goed moment om de noordkaap cd maar eens te proberen.

Dat past dus niet 🙁

Dat is pech, geen Noordkaap CD dus… en de andere teams hebben nog geen lijst gedeeld met de nummers die erop staan. Die houden jullie dus tegoed.

Maarja terug naar de stau, want we staan er inmiddels al een tijdje. De bestuurder van de auto naast ons vind het te lang duren tot zijn plaspauze en stapt uit. Even snel over de vangrail en de berm in. En geef hem eens ongelijk. Ondertussen beginnen wij ons een beetje zorgen te maken over de lengte van de file, want onze aankomsttijd in Kopenhagen wordt ineens verlaat met 2 uur. Opzoek naar een alternatieve route. Nadat we die gevonden hebben moeten we nog wachten tot we bij de afrit zijn, en dat duurt erg lang als je stilstaat.

Stau!

En dan begint er een beetje beweging in het verkeer te komen. Na ongeveer 5 meter gereden te hebben worden we opgeschrikt door iemand die op zijn toeter begint te hangen, maar we snappen nog niet waarom. En dan perst een auto zich tussen ons (op de middelste baan) en de auto op zijn rechterbaan. Wat blijkt, de sanitaire stop van de bestuurder duurde wat langer en daar kon haastmevrouw niet op wachten. Haastmevrouw rijgt twee duimen omhoog van plasmeneer en ze voegt voor hem in. En daar staan we dan, 20 meter verder, twee auto’s gewisseld van plek wederom stil. Gelukkig waren die 20 meter een voorbode van het oplossen van de file en zo snel als we stil stonden rijden we weer.

Nu de grote vraag, gaan we de omrijroute nemen, of toch op de originele kortere en potentieel snellere route. We gokken het erop en vervolgen onze weg op de oorspronkelijke route.

Hamburg gepasseerd gaat het in hoog tempo naar de Deense grens, maar inmiddels is het ook al later en beginnen de buikjes te rommelen. Tijd om wat te eten dus, en gelijk maar tanken. Want je staat er toch.

Tijdens het eten horen we via de whatsapp-groep met alle teams horen we dat die controle vrij streng is. Die berichten komen vooral van de teams die via de boot naar Kopenhagen toe gaan, wij gaan via de Grote Beltbrug (Storebæltsbroen). Dus we zoeken alvast onze paspoorten op voor de controle. Maar aangekomen bij de grens is het voor ons geen feestje. De douanier geeft ons een norse blik en zwaait auto na auto door.

Zoals op de foto te zien is, een prachtig staaltje techniek. Maar helaas zien we daar weinig van, het is inmiddels al donker. En donker is ook echt heel donker. Wat wel leuk is dat boven op de staanders van de brug hebben ze een verlichte kerstboom neergezet. Maar daar hebben we geen foto van gemaakt.

Eindelijk in Kopenhagen aangekomen, een stukje het centrum in en we zien ons hotel liggen. We slaan rechtsaf, en nog een keer rechtsaf, we komen aan bij een tankstation? Dat was niet de bedoeling, maar we tanken even vol en rijden door. Weer rechtsaf, maar verder rechtsaf mogen we niet. Een heel blokje om en we zien het hotel weer liggen. In plaats van rechtsaf te slaan maken we nu een soort u-bocht en daar staan de eerste wagens al van de andere teams. Inchecken, en even landen. Dan tijd om bij de praten met de teams aan de bar, daar horen we dat ieder team dat in het donker is aangekomen hetzelfde blokje om heeft gemaakt als wij.

Route

De statistieken van vandaag:
± 690 kilometer
± 7uur
1 liter op 17,25 kilometer
weer onderweg – wisselvallig

Dagplanning 8 december

10:30 aankomst in Helsinki met de Ferry
Nog even veel kilometers maken en naar het binnenland van Finland rijden. Het doel is te rijden vandaag naar Taivalkoski. Maar het wordt ook echt winter is de huidige verwachting. We hopen aan te komen in een wit Helsinki. En misschien moeten de sneeuwkettingen er onderweg al onder, maar dat zien we dan wel.

Reisverslag dag 1

Inmiddels rijden we nu bijna bij Hamburg, en daar is het een beetje chaos op de weg. En chaos resulteert in Stau. Dus ja, daar sta je dan met je goede gedrag, drie rijen dik op de snelweg, stil te staan. Dat is een goed moment om de noordkaap cd maar eens te proberen.

Dat past dus niet 🙁

Dat is pech, geen Noordkaap CD dus… en de andere teams hebben nog geen lijst gedeeld met de nummers die erop staan. Die houden jullie dus tegoed.

Maarja terug naar de stau, want we staan er inmiddels al een tijdje. De bestuurder van de auto naast ons vind het te lang duren tot zijn plaspauze en stapt uit. Even snel over de vangrail en de berm in. En geef hem eens ongelijk. Ondertussen beginnen wij ons een beetje zorgen te maken over de lengte van de file, want onze aankomsttijd in Kopenhagen wordt ineens verlaat met 2 uur. Opzoek naar een alternatieve route. Nadat we die gevonden hebben moeten we nog wachten tot we bij de afrit zijn, en dat duurt erg lang als je stilstaat.

Stau!

En dan begint er een beetje beweging in het verkeer te komen. Na ongeveer 5 meter gereden te hebben worden we opgeschrikt door iemand die op zijn toeter begint te hangen, maar we snappen nog niet waarom. En dan perst een auto zich tussen ons (op de middelste baan) en de auto op zijn rechterbaan. Wat blijkt, de sanitaire stop van de bestuurder duurde wat langer en daar kon haastmevrouw niet op wachten. Haastmevrouw rijgt twee duimen omhoog van plasmeneer en ze voegt voor hem in. En daar staan we dan, 20 meter verder, twee auto’s gewisseld van plek wederom stil. Gelukkig waren die 20 meter een voorbode van het oplossen van de file en zo snel als we stil stonden rijden we weer.

Nu de grote vraag, gaan we de omrijroute nemen, of toch op de originele kortere en potentieel snellere route. We gokken het erop en vervolgen onze weg op de oorspronkelijke route.

Hamburg gepasseerd gaat het in hoog tempo naar de Deense grens, maar inmiddels is het ook al later en beginnen de buikjes te rommelen. Tijd om wat te eten dus, en gelijk maar tanken. Want je staat er toch.

Tijdens het eten horen we via de whatsapp-groep met alle teams horen we dat die controle vrij streng is. Die berichten komen vooral van de teams die via de boot naar Kopenhagen toe gaan, wij gaan via de Grote Beltbrug (Storebæltsbroen). Dus we zoeken alvast onze paspoorten op voor de controle. Maar aangekomen bij de grens is het voor ons geen feestje. De douanier geeft ons een norse blik en zwaait auto na auto door.

Zoals op de foto te zien is, een prachtig staaltje techniek. Maar helaas zien we daar weinig van, het is inmiddels al donker. En donker is ook echt heel donker. Wat wel leuk is dat boven op de staanders van de brug hebben ze een verlichte kerstboom neergezet. Maar daar hebben we geen foto van gemaakt.

Eindelijk in Kopenhagen aangekomen, een stukje het centrum in en we zien ons hotel liggen. We slaan rechtsaf, en nog een keer rechtsaf, we komen aan bij een tankstation? Dat was niet de bedoeling, maar we tanken even vol en rijden door. Weer rechtsaf, maar verder rechtsaf mogen we niet. Een heel blokje om en we zien het hotel weer liggen. In plaats van rechtsaf te slaan maken we nu een soort u-bocht en daar staan de eerste wagens al van de andere teams. Inchecken, en even landen. Dan tijd om bij de praten met de teams aan de bar, daar horen we dat ieder team dat in het donker is aangekomen hetzelfde blokje om heeft gemaakt als wij.

De statistieken van vandaag:
± 980 kilometer
± 12 uur
etappe 1 – 1 liter op 17.7
etappe 2 – 1 liter op 18.4
etappe 3 – 1 liter op 17.7
weer onderweg – nat