Reisverslag dag 7 – op naar de Noordkaap

We beginnen vandaag met een heerlijk onbijtbuffet met wat alternatieve Noorse ontbijtopties erbij.

Maar die zijn aan mij niet besteed, ook de andere teams hebben het er lastig mee, maar gelukkig zijn er ook meer Hollandse opties, brood, kaas, ham, yoghurt, cruesli, muesli en cornflakes. Dus we vertrekken niet met een lege maag naar de Noordkaap, want tijdens het ontbijt krijgen we te horen dat we met het eerste konvooi om 11:00 naar boven aan vertrekken. De teams worden eraan herinnerd dat sneeuwkettingen verplicht zijn voor de niet 4×4 aangedreven auto’s. Dus spullen pakken, en we gaan.

We starten de rit bij het Hostel waar we slapen, met de eerste uitdaging. We staan allemaal onderdaan een helling geparkeerd, en laat die helling nu vannacht veranderd zijn in een grote ijsplaat. De eerste poging omhoog lukte niet, iemand in de auto dacht namelijk dat we halverwege de helling linksaf moesten. Dus met een slakkegang gaan we achteruit terug, en nu gelijk maar iets verder terug naar de visfabriek. Een langere aanloop is nooit mis namelijk. In de tweede pogin slaagt glansrijk.

Via een prachtig bergweggetje rijden we omhoog naar de slagboom. Het laatste stuk naar de Noordkaap mag je niet alleen rijden in de winter, dat gaat in konvooi achter de sneeuwschuiver aan. En omdat we slechts gewone winterbanden hebben, en niet vierwiel aangedreven zijn moeten er kettingen op.

De kettingen op de AX liggen er in no-time op, dus nog even tijd om andere teams te helpen. Ondertussen spreken we af dat mijn moeder omhoog rijdt, en ik omlaag. Nu is het nog een beetje licht, en straks niet meer.

Dan begint het konvooi, en ga ik de challenge aftikken om een uur met open ramen te rijden, en open ramen is een ding. Maar je kan beter helemaal uit het raam gaan hangen.

Het weer kan behoorlijk spoken op de weg naar, en boven op de Noordkaap. En dat merken we op de stukjes open vlakje, daar staat een keiharde wind en vliegt de stuifsneeuw metershoog over de weg. En inderdaad zo zonder muts is het buitenhangend best wel heel fris, dus ik heb ondertussen een muts opgedaan. Op de achtergrond zie je de stuifsneeuw over de weg heen vliegen.

En na bijna een uur rijden komen we boven aan op de Noordkaap. Hier moeten we eerst door het telpoortje rijden, want iedereen die naar boven gaat moet ook weer naar beneden toe.

En dan zijn we er, we hebben het gehaald. Het meest Noordelijke punt op het vaste land van Europa. Het eerste doel van de tocht is gehaald, maar niet het einddoel gehaald nog. Dat is het goede doel waarvoor we rijden, Stichting het vergeten kind en stichting jeugddorp Leiden.

Op de Noordkaap zelf tik ik eerst twee challenges af om wat dingen blauw te maken, mijn moeder steekt een kaarsje aan (wat een hele uitdaging is met de wind). Gelukkig maken vele handen dat de wind wegblijft.

Helaas kreeg ik deze chinese dame niet zover dat ze op mijn schouders wilde zitten. Maar er zijn nog wat dagen om dit te proberen.

Ook een korte poging gedaan om de sneeuwpop te maken, maar de sneeuw plakt hier voor geen meter. Je zou het bijna droge sneeuw noemen. Als dat zo blijft, dan moeten we een andere oplossing gaan zoeken voor dit probleem.

Het bewijs dat we er echt geweest zijn.

Nadat we zoveel mogelijk van Challenges gedaan hebben en van het uitzicht genoten hebben is er nog tijd om even door het Noordkaap winkeltje te lopen. Hier verkopen ze vooral commerciƫle rommel. En 13:00 gaat het eerste konvooi weer naar beneden, en het laatste konvooi is om 13:45. Alle latere konvooien worden geschrapt vanwege het weer. De storm trekt aan inderdaad, wij voegen ons bij het eerste konvooi en zoals afgesproken rijdt ik verder. Het wordt donker tijdens de afdaling, niet dat de zon boven de horizon geweest is.

Na het bereiken van de Noordkaap, de tocht naar beneden en het verwijderen van de sneeuwkettingen hebben we nog ruim de tijd vandaag. We besluiten nog even door te rijden naar het vissersdorpje iets westelijker.

Daarna is vinden we het welletjes en rijden we terug richting Honigsvagg, tanken we daar en eten we iets in de plaatselijke pub. Dan terug naar het hostel om gezellig met de andere teams bij te praten en te borrelen. Bijtijds naar bed, want morgen staat een lange rit naar Alta ons voor de boeg.