Reisverslag dag 2

Zoals in de dagplanning aangegeven is vandaag een dag onder tijdsdruk, we mogen de boot niet missen. De wekker gaat dus weer vroeg, even douchen en dan tijd voor ontbijt.

Een prima ontbijt in de Moxy en een beetje bijkletsen met de teams.

Na het ontbijt, de check-out en naar de auto. Eerste de auto even maken met een rolletje ducktape, niks ernstigs gelukkig. Een van de kabeltjes voor de extra verlichting hangt los boven het gaspedaal, met een stuckje ducktape is het gefixt en we vertrekken richting Zweden. Mijn moeder trapt de dag af, want ik ben gisteren geëindigd.

Kopenhagen uit rijden we de Drogdentunnel in naar Zweden, deze tunnel gaat over in de Oresund brug. De grootste overspanning van deze tuibrug is 490 meter. De hoogste pyloon is 204 meter. Naar schatting weegt de brug in totaal 82 miljoen kilogram. De maximale hoogte van het wegdek is 57 meter. De gehele verbinding over de Sont bestaat uit een dubbeldeksbrug (autosnelweg boven, spoorweg beneden) van bijna 8 kilometer lang aan Zweedse kant; het kunstmatige eilandjePeberholm (“Pepereiland”, zo genoemd als toespeling op het naburige natuurlijk gevormde Saltholm, “Zouteiland”) met een lengte van 4 kilometer waar snelweg en spoorweg naast elkaar komen te liggen; en een 4 kilometer lange tunnel, de Drogdentunnel aan Deense kant. 

De Oresund af zijn we in Zweden aangekomen, dat betekend duanecontrole. De Zweedse duanebeamte heeft duidelijk een beetje last van een ochtendhumeur, een kort hej, paspoort en we snappen wat ze bedoelt.

Maarja, dat is even zoeken, want we waren natuurlijk niet voorbereid. Gelukkig ontdooit de dame van het gestuntel van ons, maar ze ruikt onraad. Toch maar even laten blazen door de bestuurder, en dat is niet aan dovemans oren gericht.

Blazen is best een avontuur, in haar beste engels legt de duanier uit hoe het werkt, blazen tot de piep stopt, Maya neemt een teug adem, begint met blazen hoort de piep, en stopt. Ai, dat is niet tof, gelijk ene stuk meer terug in haar ochtendhumeur een snauw. En nog een keer proberen, nu wel tot hij stopt, en dan nog even doorblazen voor de zekerheid. De machine denkt en denkt en elke minuut lijkt een eeuwigheid te duren, en dan verschijnt de verlossende P van Passeren. En we rijden verder.

Maar voordat we de snelweg weer oprijden, toch maar even dat raam dichtdraaien. En dat gaat niet zoals verwacht. Draaien aan die hendel, maar het raam verroert geen enkel stuk. Met enige handmatige ondersteuning duwen we het raam omhoog en we vervolgen onze weg naar Stockholm, de route gaat langs Malmo.

10:30
Tijd voor een pitstop, even een kopje koffie halen, en een toiletbezoekje. Gelijk maar even tanken. 11 litertjes erbij en hij zit vol. Daar komen we de crewwagens tegen en die willen ons graag volgen vandaag. Supertof, en daar zeggen we geen nee tegen natuurlijk. Die beelden hebben jullie tegoed van ons. Betekend wel dat ik een deel van deze rit niet in de AX kan zitten, maar even plaatsneem in de crew wagen.

Bij de volgende stop stap ik weer in en neem ik het stuur over, en we rijden verder richting Stockhom, er worden nog wat beelden gemaakt van buiten de auto. En de crew trapt hem op zijn staart en verdwijnt aan de horizon.

Maar ook wij rijden door, want al die camerabeelden maken kost toch tijd. En het uur speling is teruggelopen naar 30 minuten, en we moeten nog 400 kilometer, dus vanalles kan er nog gebeuren. Maar dat levert wel beelden op van andere teams die ons voorbij zien zoeven.

We rijden stockholm in en we staan direct in de file. De boot halen wordt nog spannend.
Van de ene file trouwens naar de andere file, en file in een tunnel is niet super relaxed.

Gelukkig halen we de boot ruim, we hebben zelfs een kwartier speling. Inchecken, auto in het ruim, verdwalen aan boord op zoek naar de hut. We slapen blijkbaar zo laag mogelijk in het schip, zelfs onder de auto’s en vrachtwagens, maar wel boven de machinekamer.

De belangrijkste dekken voor vanavond, eten.

Hapje, met de boys van het rooftopteam, die vertellen tijdens het diner dat ze vanaf Finland op de auto slapen. Wij sluiten de dag af met een drankje en vroeg naar bed vandaag. In de hut zijn we zo vertrokken met het heerlijke gedeins van de boot en de fijne monotome bron van de vier Pielstick 12 PC2 6V-400E diesel motoren met een gecombineerd vermogen van 31.890pk (evenveel als 638 Citroen AXen)

Ciao Stockholm, morgenochtend starten we in Helsinki (Finland)

BERICHT

GEPLAATST OP8 DECEMBER 2019BEWERK”DAGPLANNING 8 DECEMBER”

Dagplanning 8 december

10:30 aankomst in Helsinki met de Ferry
Nog even veel kilometers maken en naar het binnenland van Finland rijden. Het doel is te rijden vandaag naar Taivalkoski. Maar het wordt ook echt winter is de huidige verwachting. We hopen aan te komen in een wit Helsinki. En misschien moeten de sneeuwkettingen er onderweg al onder, maar dat zien we dan wel.

GEPLAATST OP7 DECEMBER 2019BEWERK”REISVERSLAG DAG 1″

Reisverslag dag 1

Inmiddels rijden we nu bijna bij Hamburg, en daar is het een beetje chaos op de weg. En chaos resulteert in Stau. Dus ja, daar sta je dan met je goede gedrag, drie rijen dik op de snelweg, stil te staan. Dat is een goed moment om de noordkaap cd maar eens te proberen.

Dat past dus niet 🙁

Dat is pech, geen Noordkaap CD dus… en de andere teams hebben nog geen lijst gedeeld met de nummers die erop staan. Die houden jullie dus tegoed.

Maarja terug naar de stau, want we staan er inmiddels al een tijdje. De bestuurder van de auto naast ons vind het te lang duren tot zijn plaspauze en stapt uit. Even snel over de vangrail en de berm in. En geef hem eens ongelijk. Ondertussen beginnen wij ons een beetje zorgen te maken over de lengte van de file, want onze aankomsttijd in Kopenhagen wordt ineens verlaat met 2 uur. Opzoek naar een alternatieve route. Nadat we die gevonden hebben moeten we nog wachten tot we bij de afrit zijn, en dat duurt erg lang als je stilstaat.

Stau!

En dan begint er een beetje beweging in het verkeer te komen. Na ongeveer 5 meter gereden te hebben worden we opgeschrikt door iemand die op zijn toeter begint te hangen, maar we snappen nog niet waarom. En dan perst een auto zich tussen ons (op de middelste baan) en de auto op zijn rechterbaan. Wat blijkt, de sanitaire stop van de bestuurder duurde wat langer en daar kon haastmevrouw niet op wachten. Haastmevrouw rijgt twee duimen omhoog van plasmeneer en ze voegt voor hem in. En daar staan we dan, 20 meter verder, twee auto’s gewisseld van plek wederom stil. Gelukkig waren die 20 meter een voorbode van het oplossen van de file en zo snel als we stil stonden rijden we weer.

Nu de grote vraag, gaan we de omrijroute nemen, of toch op de originele kortere en potentieel snellere route. We gokken het erop en vervolgen onze weg op de oorspronkelijke route.

Hamburg gepasseerd gaat het in hoog tempo naar de Deense grens, maar inmiddels is het ook al later en beginnen de buikjes te rommelen. Tijd om wat te eten dus, en gelijk maar tanken. Want je staat er toch.

Tijdens het eten horen we via de whatsapp-groep met alle teams horen we dat die controle vrij streng is. Die berichten komen vooral van de teams die via de boot naar Kopenhagen toe gaan, wij gaan via de Grote Beltbrug (Storebæltsbroen). Dus we zoeken alvast onze paspoorten op voor de controle. Maar aangekomen bij de grens is het voor ons geen feestje. De douanier geeft ons een norse blik en zwaait auto na auto door.

Zoals op de foto te zien is, een prachtig staaltje techniek. Maar helaas zien we daar weinig van, het is inmiddels al donker. En donker is ook echt heel donker. Wat wel leuk is dat boven op de staanders van de brug hebben ze een verlichte kerstboom neergezet. Maar daar hebben we geen foto van gemaakt.

Eindelijk in Kopenhagen aangekomen, een stukje het centrum in en we zien ons hotel liggen. We slaan rechtsaf, en nog een keer rechtsaf, we komen aan bij een tankstation? Dat was niet de bedoeling, maar we tanken even vol en rijden door. Weer rechtsaf, maar verder rechtsaf mogen we niet. Een heel blokje om en we zien het hotel weer liggen. In plaats van rechtsaf te slaan maken we nu een soort u-bocht en daar staan de eerste wagens al van de andere teams. Inchecken, en even landen. Dan tijd om bij de praten met de teams aan de bar, daar horen we dat ieder team dat in het donker is aangekomen hetzelfde blokje om heeft gemaakt als wij.

Route

De statistieken van vandaag:
± 690 kilometer
± 7uur
1 liter op 17,25 kilometer
weer onderweg – wisselvallig